|
http://gachloo.ParsiBlog.com
| ||
|
المستغات ای ساربان چون کار من آمد به جان ________تعجیل کم کن یک زمان در رفتن آن دلستان نور دل و شمع بیان ماه کش و سرو روان از من جدا شد ناگهان بر من جهان شد چون قفس ای چون فلک با من به کین بی مهر و رحم و شرم و دین_________آزار من کمتر گزین آخر مکن با من چنین عالم به عیش اندر ببین تا مر ترا گردد یقین کاندر همه روی زمین مسکین*تر از من نیست کس آرام جان من مبر عیشم مکن زیر و زبر________در زاری کارم نگر چون داری از حالم خبر رحمی بکن زان پیشتر کاید جهان بر من به سر بگذار تا در رهگذر با تو برآرم یک نفس دایم ز حسن آن صنم چون چشم او بختم دژم _______چون زلف او پشتم به خم دل پر ز تف رخ پر ز نم اندوه بیش آرام کم پالوده صبر افزوده غم از دست این چندین ستم یارب مرا فریاد رس چون بست محمل بر هیون از شهر شد ناگه برون______من پیش او از حد برون خونابه راندم از جفون کردم همه ره لاله*گون گفتم که آن دلبر کنون چون بسته بیند ره ز خون باشد که گردد باز پس هر روز برخیزم همی در خلق بگریزم همی_________با هجر بستیزم همی شوری برانگیزم همی رنگی برآمیزم همی می در قدح ریزم همی در باده آویزم همی کاندهگسارم باده بس [ دوشنبه 89/7/26 ] [ 7:44 عصر ] [ علیرضا گچلو ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  سلام به همه عزیزان ****** ادمک اخردنیاست بخند. ادمک مرگ همین جاست بخند. دست خطی که تورا عاشق کرد. شوخی کاغذی ماست بخند. ادمک خر نشوی گریه کنی . کل دنیا سراب است بخند. ان خدای که بزرگش خواندی. به خدا مثل تو تنهاست بخند. y_gachloo_12@yahoo.com | |
| [ قالب وبلاگ : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin] | ||
